👈 طلبه جوان و دختر فراری:
نقل کرده اند که: شبی در قصر شاه عباس، نزاعی زنانه روی داد و بین یکی از زنان شاه و دخترش کدورتی حاصل گردید. از این رو، دختر شاه قهر کرد و مخفیانه از حرمسرا بیرون رفت. همین که از قصر خارج شد به مدرسه ای که در همان نزدیکی ها بود، پناه برد و به اتاق یکی از دانشجویان علوم دینی، که چراغش روشن بود وارد شد.

جوان صاحب اتاق، دانشجوی فقیری بود به نام محمد باقر که در آن موقع شام مختصری تهیه کرده و رختخواب مندرس خود را روی زیلویی در کنج اتاق پهن نموده و در کنار شمعی، مشغول مطالعه بود. همین که دختر وارد اتاق شد در را بست و به محمد باقر جوان اشاره کرد که ساکت باش! دانشجوی بیچاره چون یک مرتبه و بدون مقدمه، چنین شاهزاده زیبایی وارد اتاقش شده بود، سخت شگفت زده و در بهت و حیرت فرو رفته و اراده اش سلب و نتوانست چیزی بگوید.

دخترک همین که نشست پرسید: شام چه داری؟ دانشجوی جوان، آنچه را حاضر کرده بود آورد و دختر شام را خورد و آنگاه پرسید: رختخواب کجاست؟ محمد باقر، کنج اتاق اشاره کرد. دختر به طرف رختخواب رفت و خوابید و گفت: نباید در را بازکنی و به کسی اطلاع دهی که من در اینجا هستم! محمد باقر اطاعت کرد و او خوابید و این جوان در بهت و حیرت مشغول مطالعه و تحقیق خود شد.

از آن طرف، چون به شاه خبر دادند که شاهزاده خانم از حرمسرا خارج شده است، دستور داد تا ماموران و خدمه و فراشان، تمام گوشه و کنار شهر را جستجو کنند و او را بیابند، مبادا شب هنگام، شاهزاده خانم به جای نامناسبی رفته و حادثه غیر منتظره ای رخ دهد. ماموران هر چه جستجو کردند، اثری از دختر پادشاه نیافتند و به فکر هیچ کس هم خطور نمی کرد که ممکن است وی در مدرسه به اتاق دانشجویی پناه برده باشد.

صبحگاهان، دختر از خواب برخاست و از اتاق خارج شد چون ماموران او را دیدند و فهمیدند که شاهزاده خانم تا صبح در اتاق این جوان بوده است پس او را دستگیر کرده به خدمت شاه آوردند. شاه عباسی که از شدت خشم رنگ چهره اش دگرگون شده بود پرسید: چرا شاهزاده خانم را تا صبح در اتاق نگه داشته ای و به ما خبر ندادی؟ جوان گفت: قربان! او مراتهدید کرد که اگر به کسی اطلاع دهم مرا به دست جلاد خواهد سپرد!

شاه عباس، دستور داد تا دخترش را معاینه کردند و چون دیدند به او تجاوزی نشده و سالم است، از آن جوان پرسید: تو که مرد بی زنی هستی، چطور توانستی از این دختر ماهرویی که خود به اتاق تو آمده و در رختخواب تو خوابیده، چشم پوشی کنی؟ مگر تو شهوت نداری؟ محمد باقر در پاسخ او، دو دست خود را به شاه عباس نشان داد و شاه دید تمام انگشتانش سوخته و گوشتهایش ریخته. پرسید: این چیست؟

جوان گفت: چون شاهزاده خانم در رختخواب من خوابید، نفس اماره مرا وسوسه نمود که خانه خلوت و چنین فرشته ای نصیب تو شده، معطل چه هستی، چنین فرصتی کمتر به دست می آید. اما هر دفعه که نفس مرا وسوسه می نمود و تصمیم به گناه می گرفتم، یکی از انگشتانم را روی شمع می نهادم تا طعم عذاب جهنم را بچشد و گناه نکنم. از سر شب تا صبح با نفس خود در مبارزه بود و به لطف حق اسیر نفس و شیطان نشدم.

شاه عباس از تقوا و پرهیز کاری آن جوان بسیار خوشحال شد و دستور داد تا همان دختر را به عقد آن جوان دانشجو درآورند. آنگاه او را به لقب میرداماد مفتخر نمود.

👌 آری آن دانشجوی جوان به برکت مبارزه با نفس اماره، توانست یک شبه به مقام والایی نائل آید و شهره عام خاص شود.

📗 #پند_خوبان

✍ علی اصغر ظهیری

@Dastanhaykotah